𝑏𝑦 𝑅𝑒𝑑 𝑇𝑢𝑚𝑎𝑚𝑎𝑘 𝑎𝑛𝑑 𝐸𝑙𝑎𝑖𝑛𝑒 𝑃𝑟𝑢𝑒𝑙𝑜
Sa gitna ng ingay ng mundo, sa puso natin bumubulong ang Diyos. Dito Niya pinapasibol ang pagmamahal, pananampalataya, pag-asa, at tapang.
Sa tahimik na sandali ng panalangin o sa biglang luha habang nag-iisa, God speaks. Hindi man natin agad naririnig, pero palagi Siyang nandoon.
Pero aminin natin, sa puso ring ito namamahay madalas ang mga pasakit, takot, at kalituhan. May mga araw na ang bigat-bigat, punong-puno ng tanong. “𝐿𝑜𝑟𝑑, 𝑛𝑎𝑠𝑎𝑎𝑛 𝐾𝑎?” o “𝑃𝑎𝑎𝑛𝑜 𝑘𝑢𝑛𝑔 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑘𝑜 𝑛𝑎 𝑘𝑎𝑦𝑎?”
And right there in the chaos, He whispers in our hearts: “𝑨𝒏𝒂𝒌, 𝒂𝒏𝒅𝒊𝒕𝒐 𝒍𝒂𝒏𝒈 𝑨𝒌𝒐.”
Our heart is sacred kahit hindi siya palaging malinis, hindi palaging masaya, dahil ito ang pinili Niyang tahanan.
And God doesn’t wait for our hearts to be perfect. He meets us there—in the silence, in our mess, battles, and brokenness.
Kaya kung nalilito tayo, wag tayong mahiyang lumapit. God is not intimidated by our questions. Kung may pain man ngayon, tandaan nating may butil ng faith and hope na itinatanim and Diyos.
𝐁𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐨𝐮𝐫 𝐡𝐞𝐚𝐫𝐭𝐬 𝐚𝐫𝐞 𝐛𝐨𝐭𝐡 𝐚 𝐛𝐚𝐭𝐭𝐥𝐞𝐟𝐢𝐞𝐥𝐝 𝐚𝐧𝐝 𝐚 𝐠𝐚𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐰𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐆𝐨𝐝 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐬𝐭𝐨𝐩𝐬 𝐩𝐥𝐚𝐧𝐭𝐢𝐧𝐠.
2 𝑪𝒐𝒓𝒊𝒏𝒕𝒉𝒊𝒂𝒏𝒔 4:8-9 (𝑵𝑰𝑽): “𝑊𝑒 𝑎𝑟𝑒 ℎ𝑎𝑟𝑑 𝑝𝑟𝑒𝑠𝑠𝑒𝑑 𝑜𝑛 𝑒𝑣𝑒𝑟𝑦 𝑠𝑖𝑑𝑒, 𝑏𝑢𝑡 𝑛𝑜𝑡 𝑐𝑟𝑢𝑠ℎ𝑒𝑑; 𝑝𝑒𝑟𝑝𝑙𝑒𝑥𝑒𝑑, 𝑏𝑢𝑡 𝑛𝑜𝑡 𝑖𝑛 𝑑𝑒𝑠𝑝𝑎𝑖𝑟; 𝑝𝑒𝑟𝑠𝑒𝑐𝑢𝑡𝑒𝑑, 𝑏𝑢𝑡 𝑛𝑜𝑡 𝑎𝑏𝑎𝑛𝑑𝑜𝑛𝑒𝑑; 𝑠𝑡𝑟𝑢𝑐𝑘 𝑑𝑜𝑤𝑛, 𝑏𝑢𝑡 𝑛𝑜𝑡 𝑑𝑒𝑠𝑡𝑟𝑜𝑦𝑒𝑑.”
#GOTO
#GodOfTheOrdinary
#WFALoveConnects
